|
гапларнинг ҳамда кин-адовати қанчалар қаттиқлигининг аниқ ифодасидир. Шунингдек, бу ифода мусулмонларга қарши сақофий ёки ҳарбий урушга кираётган ҳар бир европалик қалбидаги маразнинг ифодасидир.
Оллоҳ Таоло айтади:
وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ -118,
– „Эй мўминлар, уларнинг сизларни ёмон кўришлари оғизларидан ошкор бўлди. Дилларидаги адоватлари эса янада каттароқдир“. [3:118]
Лорд Алленбининг оғзидан чиққан гаплар мусулмонларни ҳақиқий ёмон кўришини ифодалайди. Унинг давлати Британия сир тутаётган нарсалар эса, шаксиз, ундан кўра каттароқдир. Ҳар бир европаликнинг қалбидаги нарсалар ҳам шундай. Бу адоват салибчилар давридан то шу кунимизгача давом этиб келмоқда. Биз дуч келаётган қувғинлар ва хорликлар, мустамлакачилик исканжаси ва бойликларимизнинг талон-тарож қилиниши ҳамда булардаги сиёсий жиҳатлар биз мусулмонлардан олинаётган интиқомдир.
Профессор Леополд Вайс «Ислом йўлнинг айрилиш жойида» китобида ёзади: «Исломий, хусусан арабий манбалардан жуда кенг кўламда мадад олиб амалга оширилган Европадаги уйғониш ёки илм ва фанни тирилтиришнинг сабаби асосан Шарқ ва Ғарб ўртасидаги моддий алоқаларга бориб тақалади. Бундан Европа кўпроқ фойдаланиб қолди. Лекин Европа бу яхшиликни билмади. Билганда, Исломга бўлган адоватидан воз кечарди. Бироқ, иш аксинча бўлди, яъни бу адоват замонлар ўтиши билан ўсиб улғайди, сўнг одатга айланди. Дарҳақиқат, қачон мусулмон сўзи зикр қилинса, миллий туйғуларни бу адоват қамраб олар эди. Бу адоват уларнинг мақолларида ҳам ишлатиладиган бўлди. Шундай қилиб у, эркакми, аёлми ҳар бир европаликнинг қалбидан жой олди. Бундан ҳам ажабланарлиси, бу адоват сақофий тараққиётнинг барча даврларидан кейин ҳам йўқолмади. Кейин Европа турли фирқаларга бўлиниб кетган ва ҳар бир фирқа бошқа ҳар қандай фирқага қарши қилич яланғочлаган бир пайтда диний ислоҳ даври келди. Бироқ, Исломга адоват бутун Европада оммавий эди. Шундан кейин диний туйғулар йўқолган давр бошланди. Лекин шунда ҳам Исломга адоват йўқолмади. Бунга ёрқин мисол қилиб XVIII асрда яшаган француз файласуфи ва шоири Волтерни келтириш мумкин. У насроний дини ва черковининг ашаддий душманларидан эди. Шу билан бир вақтда Исломни ва унинг пайғамбарини ҳам жуда ёмон кўрар эди. Бир неча асрлар ўтгач, ғарб олимлари ажнабий сақофатларни ўрганиб, уларга хайрихоҳлик билан қарайдиган замон келди. Аммо Исломга алоқадор масалаларда эса, олдингиларга тақлид қилиб ҳақорат назари билан қараш уларнинг илмий изланишларига ҳам сингиб кетди. Европа билан Ислом олами ўртасида тарих қазиган кўрфаз устига кўприк
139-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203